De Stijgende Zeespiegel: Een Dreiging voor Internetinfrastructuur

De stijgende zeespiegel, een van de zorgwekkendste gevolgen van klimaatverandering, vormt niet alleen een bedreiging voor kustwoningen, maar ook voor kritieke internetinfrastructuren zoals datacentra, glasvezelkabels en toegangspunten (PoPs). Volgens een studie van onderzoekers van de Universiteit van Wisconsin-Madison en de Universiteit van Oregon, kan een aanzienlijk deel van de digitale infrastructuur van de Verenigde Staten in de komende jaren onder water komen te staan, tenzij er onmiddellijk mitigatiemaatregelen worden genomen.

Een Sneller Dan Verwacht Effect

De studie, Lights Out: Climate Change Risk to Internet Infrastructure, onthult dat binnen slechts 15 jaar ongeveer 1.186 mijl (1.908 km) aan langeafstandsglasvezelkabels en 2.429 mijl (3.909 km) aan stedelijke glasvezel onder water zal liggen, naast meer dan 1.100 datacentra en toegangspunten. In tegenstelling tot onderzeese kabels, die zijn ontworpen om langdurige onderdompeling te weerstaan, kunnen terrestrische glasvezelkabels niet goed omgaan met langdurige blootstelling aan water. Dit kan leiden tot versnelde slijtage en uiteindelijk wijdverspreide onderbrekingen van de diensten.

“Een groot deel van de schade die de komende 100 jaar zal optreden, zal veel eerder plaatsvinden dan verwacht,” waarschuwde professor Paul Barford, co-auteur van de studie. “We hebben geen 50 jaar om het te plannen. Dit is een dringende oproep tot actie.”

Belangrijkste Risicogebieden

Metropolen zoals New York, Miami en Seattle behoren tot de meest kwetsbare gebieden. In New York zullen naar verwachting 46 toegangspunten (PoPs), 43 datacentra en 8 internet exchange points (IXPs) worden getroffen. Ook Miami en Seattle vertonen alarmgevende cijfers.

De bedrijven die het meest worden blootgesteld zijn CenturyLink, Inteliquent en AT&T, gezien de omvang van hun infrastructuur in kustgebieden. Dit maakt de bescherming en aanpassing van hun netwerken tot een strategische prioriteit.

Meer dan Alleen Datacentra

Naast de impact op datacentra en glasvezelnetwerken, zijn ook de landing zones van onderzeese kabels – waar internationale kabels aan de kust komen – in gevaar. Hoewel het aantal landing zones beperkt is, is hun strategische belang voor wereldwijde connectiviteit cruciaal. Hun kwetsbaarheid voegt een geopolitieke dimensie aan het probleem toe.

Wat kan Er Worden Gedaan?

De studie benadrukt dat het verstevigen van infrastructuur (bijvoorbeeld door middel van keermuren of veerkrachtigere ontwerpen) het probleem op lange termijn alleen maar kan uitstellen. De onderzoekers raden aan:

• Kritieke infrastructuur te herloceren naar minder blootgestelde gebieden.
• Netwerken opnieuw te ontwerpen met alternatieve routes die de afhankelijkheid van kustgebieden verminderen.
• Mitigatiestrategieën toe te passen, zoals fysieke versterking en redundantie op netwerkniveau.

Bovendien moeten toekomstige infrastructuurdeployments klimaatrisico’s als een even relevante factor beschouwen als kosten of marktvraag.

De Tijd Dringt

Met optimistische schattingen die een stijging van de zeespiegel tussen de 30 en 60 centimeter voor 2030 voorspellen, en steeds frequentere extreme weersomstandigheden, is dringende actie noodzakelijk. “De internetinfrastructuur is ontworpen met het oog op weersbestendigheid, maar niet om permanent onder water te blijven,” waarschuwen de auteurs.

Als er niet onmiddellijk maatregelen worden genomen, is het risico niet alleen het verlies van connectiviteit in kustgebieden, maar ook het in gevaar brengen van de werking van het hele wereldwijde netwerk. Een stille dreiging die de fragmentatie van het internet zoals we dat kennen, zou kunnen versnellen.