Duurzame Energie Krijgt Voorkeur in Australië: Kernenergie Duurt Te Veel
Een officieel rapport van de Australische overheid onthult dat kleine modulaire nucleaire reactoren (SMR) momenteel de duurste optie zijn voor elektriciteitsproductie, veel duurder dan duurzame technologieën zoals zonne- of windenergie.
Duurzaamheidsdiscussie en de Kosten van Kernenergie
In het hart van de politieke discussie over de rol van kernenergie in de energietransitie, benadrukt het recente rapport GenCost 2024-2025 van de nationale wetenschappelijke instantie CSIRO een schokkende conclusie: de kostprijs van kleine modulaire nucleaire reactoren is de hoogste van alle onderzochte technologieën. Het rapport, in samenwerking met de Australische Marktoperator (AEMO), vergelijkt de kosten van verschillende energiebronnen, waaronder kolen, gas, wind en zonne-energie, met het oog op het behalen van netto-emissiedoelstellingen voor 2050.
Paul Graham, hoofd van de energiekosten bij CSIRO, merkte op: “We blijven zien dat fotovoltaïsche zonne-energie en windenergie met back-upsystemen de goedkoopste lage-emissie technologieën zijn voor nieuwe installaties.”
Kernenergie: Een Dure Duik in Nieuwe Technologie
De evaluatie van SMR-technologie, geïnspireerd op het Darlington-project in Canada, plaatst deze als de duurste optie onder de acht onderzochte technologieën. Terwijl SMR’s zich als schaalbare oplossingen presenteren voor gebieden waar conventionele kerncentrales niet mogelijk zijn, zijn er tot nu toe alleen werkende prototypes in China en Rusland, met Canada als de eerste westerse natie die een commercieel model zal bouwen.
Graham legt uit: “Het is een strategische inzet om een nucleaire technologie-exportsector in Canada te ontwikkelen, maar de startkosten zijn extreem hoog.” Bovendien blijkt uit het CSIRO-rapport dat voorlopige energieprojecten tot wel 120% in kosten kunnen oplopen, een veel groter percentage dan de 63% toename die verwacht wordt voor de eerste offshore windparken.
Hernieuwbare Energieën Leveren een Slag
Ondanks de stijgende kosten van grondstoffen, arbeidskrachten en infrastructuurvereisten — zoals de huisvesting van arbeiders voor windenergieprojecten in afgelegen gebieden — blijven hernieuwbare energiebronnen de kostenslag winnen.
Het rapport voorspelt een algemene kostenstijging van 6% tot 20% voor alle soorten energie-infrastructuur tot 2050, grotendeels als gevolg van stijgingen in de prijs van cement en kapitaalinvestering. Echter, zelfs met deze stijgingen, blijven wind- en zonne-energie, vooral wanneer gecombineerd met opslag- of back-upsystemen, de meest concurrerende opties voor nieuwe installaties.
Australië en het Kernenergiestop
Op dit moment is kernenergie verboden in Australië, dat heeft gekozen voor een model dat zich richt op hernieuwbare energie om een doel van 82% hernieuwbare elektriciteit in het nationale netwerk tegen 2030 te bereiken. Desondanks hebben sommige politieke partijen de discussie over de levensvatbaarheid van kernenergie nieuw leven ingeblazen. Het rapport GenCost verschijnt op een cruciaal moment, met feitelijke cijfers in een discussie die vaak gedomineerd wordt door ideologische overwegingen en technologische beloftes die nog niet zijn waargemaakt.
Vergelijkende Kostenoverzicht Volgens CSIRO
Energietechnologie | Kostenrang | Belangrijkste Opmerkingen |
---|---|---|
Zonne-energie + opslag | 1 | De goedkoopste voor nieuwe lage-emissie installaties |
Windenergie + back-up | 1 | Ook onder de meest economische opties |
Gas met CO2-absorptie | 2 | Goedkoper dan grote nucleaire centrales |
Grote nucleaire energie | 3 | Hoge kosten met een premie van 120% voor nieuwe technologie |
Kolen met CO2-absorptie | 4 | Duurder dan gas; steeds minder gebruikt |
SMR (kleine modulaire reactoren) | 5 (laatste) | Het hoogste kostenpunt in de studie |
Conclusie
Het GenCost-rapport van CSIRO biedt een rigoureuze en actuele analyse die de energiebeslissingen van Australië in de komende jaren kan vormgeven. Hernieuwbare energie blijft onovertroffen als het gaat om kosten, zelfs met de toevoeging van back-upsystemen. Daarentegen blijft de nucleaire optie, vooral in modulaire vorm, voorlopig een dure en afstandelijke belofte.
Australië handhaaft zijn kernenergiestop en richt zich op het versterken van zijn hernieuwbare infrastructuur, gebruikmakend van studies zoals GenCost om een datagestuurde routekaart te ondersteunen in plaats van speculatie.