En de wereld van cybersecurity wordt steeds duidelijker dat niet alles draait om spectaculaire aanvallen. Amazon heeft onlangs een infiltrant opgemerkt die probeerde te opereren als een externe werknemer, door gebruik te maken van een subtiele signaalverandering: een vertraging van meer dan 110 milliseconden in de toetsaanslagen. Hoewel het in eerste instantie misschien onbeduidend lijkt, vormt dit detail een belangrijke aanwijzing in het detecteren van georganiseerde cyberinfiltraties.
Het incident kwam aan het licht door de inspanningen van Stephen Schmidt, de veiligheidsverantwoordelijke bij Amazon. De situatie benadrukt twee belangrijke trends. Ten eerste toont het aan hoenetwerken van arbeidsfraude, vaak gelieerd aan Noord-Korea, zich steeds verfijnder maken in het lijken van legitieme wervingsprocessen op wereldwijde schaal. Ten tweede bevestigt het dat cybersecurity niet langer uitsluitend afhankelijk is van traditionele methoden zoals antivirussoftware en firewalls. Moderne bescherming vereist het kunnen samenvoegen van gedragsanalyses, identiteitsverificatie, endpoint-beheer en netwerktracering.
Een specifiek voorbeeld was de detection van een laptop die fysiek in Arizona zou staan, terwijl de observatie van netwerkverkeer en teklelaties op een ander continent wezen. De vertraging in toetsaanslagen werd geconstateerd door geavanceerde monitoringtechnologieën en wijst erop dat het apparaat mogelijk onder controle was van een externe partij, mogelijk gevestigd in China. Nadat deze afwijking werd vastgesteld, werd de toegang tot het systeem onmiddellijk geblokkeerd en werd de poging geregistreerd als een geval van cyberbedrog.
Schmidt benadrukt dat dit soort patronen eenvoudig kunnen worden gemist als men niet actief op zoek gaat. Veel traditionele beveiligingsmaatregelen zijn gericht op het blokkeren van verdachte technische activiteiten, niet op het detecteren van gebruik dat aanvallers zo zorgvuldig nabootsen dat het authenticiteit lijkt te hebben. Het geval van Amazon illustreert dat het aantal pogingen tot inbraak sinds april 2024 gestaag toeneemt, met een groei van ongeveer 27 procent per kwartaal gedurende 2025.
Het fenomeen van het fraude-model met ‘remote IT workers’ ontwikkelt zich tot een industriële operatie. Naast de bekende risico’s zoals onveilige Wi-Fi-verbindingen, wordt nu ook het vertrouwen in de identiteit van medewerkers misbruikt. De methode omvat onder meer het gebruik van gestolen of gefingeerde identiteiten, aanwezigheid van tussenpersonen die hardware beheren, en het inzetten van remote toegangstools en VPN’s om de werkplek fysiek en netwerktechnisch te maskeren.
Cruciaal is dat infiltranten vaak enkel de façade van een legitieme locatie en identiteit hoeven te behouden. Wanneer een bedrijf enkel controleert of de laptop zich in de juiste geografische regio bevindt, kunnen aanvallers makkelijker door de beveiliging glippen door te vertrouwen op gedragssignalen zoals vertragingen in toetsaanslagen, netwerkpaden en gebruikspatronen. Daarom wordt het steeds belangrijker om gedragsanalyse en uitgebreide telemetrie toe te passen.
Bij het onderzoeken van dergelijke incidenten wordt gekeken naar meerdere indicatoren. Naast vertragingen en netwerk- of locatie-inconsistenties, wordt bijvoorbeeld gecontroleerd op tekenen van remote control software, afwijkingen in gebruikspatronen, en zelfs subtiele taal- of communicatieverschillen in rapportages. De combinatie van deze gegevens maakt het mogelijk om de ware aard van de aanval te achterhalen.
Deze ontwikkelingen roepen vooral ook de vraag op hoe kleinere bedrijven zich kunnen beschermen. Het gevaar van zulke fraude maakt niet alleen grote techbedrijven kwetsbaar, maar ook mkb’s, startups en toeleveringsketens. Aanvallers profiteren immers van het feit dat zij via legitiem lijkende inloggegevens en hardware kunnen binnenkomen, wat leidt tot risico’s zoals datadiefstal, cyberaanvallen of financiële schade.
De onderliggende les is dat veiligheid in de moderne digitale wereld niet alleen gaat om het dichten van technische kwetsbaarheden, maar ook om het kritisch blijven kijken naar de legitimiteit van toegangen. Versterkte identiteit verificatie, beheer van bedrijfsapparatuur, segmentatie van netwerken en strikte toegangscontroles vormen samen een verdedigingslinie die kan voorkomen dat verborgen infiltraties onopgemerkt blijven.
Kortom, in een tijd waarin een vertraging van ruim honderd milliseconden in de toetsaanslag een bewijs kan zijn van een ondergrondse infiltratie, is het cruciaal dat organisaties alert blijven voor subtiele signalen en uitgebreide monitoring gebruiken. Alleen door een combinatie van technologische innovatie en kritische controle kunnen we de steeds geraffineerdere vormen van cyberbedrog effectief bestrijden.