AMD’s Strategische Investering in Chipproductie in de VS
Lisa Su, CEO van AMD, heeft onlangs publiekelijk erkend dat de chips die geproduceerd worden in de TSMC fabriek in Arizona duurder zijn dan die in Taiwan. Su verdedigde deze hogere kosten als “een strategische investering” die het bedrijf bereid is te maken.
In een interview met Bloomberg onthulde Su dat de productiekosten van Amerikaanse chips “meer dan 5% maar minder dan 20% hoger” zijn, en voegde eraan toe dat de voordelen liggen in “de veerkracht van de toeleveringsketen”, een factor die cruciaal werd na de pandemie.
“We hebben geleerd dat het niet alleen gaat om het zoeken naar de laagste kosten, maar ook om de betrouwbaarheid en veerkracht van onze toeleveringsketens”, zei Su. “Fabriceren in de VS is duurder, ja, maar het is ook een goede investering op lange termijn.”
De Amerikaanse inzet van AMD en TSMC
De TSMC fabriek in Arizona, gefinancierd door de CHIPS and Science Act die in 2022 door het Amerikaanse Congres werd goedgekeurd, is dit jaar begonnen met de productie van 4-nanometer chips. Volgens bronnen in de industrie zijn de kwaliteit en prestaties van deze chips vergelijkbaar met die uit de Taiwanese faciliteiten van het bedrijf, maar de operationele kosten zijn hoger door factoren zoals:
- Hogere lonen in de VS.
- Striktere arbeids- en milieuregels.
- Lagere industriële dichtheid dan in Azië (minder volwassen leveranciers-ecosysteem).
- Grotere initiële investeringen in talent en gespecialiseerde apparatuur.
Desondanks is de productie gegarandeerd tot minstens 2027, met klanten als Apple, AMD en Nvidia die strijden om prioritaire toegang tot “Made in USA” silicium.
Waarom kiezen voor duurdere chips?
Voor bedrijven zoals AMD is de prijs niet de enige relevante factor. In de huidige context — gekenmerkt door geopolitieke spanningen tussen China en Taiwan, wereldwijde logistieke risico’s en een toenemende vraag naar infrastructuur voor kunstmatige intelligentie, cloud en high-performance computing — is het hebben van een tweede bron voor chipproductie op Amerikaanse bodem een strategische verzekering.
“Als we willen garanderen dat de kritische computerinfrastructuur van de komende jaren niet afhankelijk is van één land of regio, moeten we de productie diversifiëren, zelfs als dat betekent dat we meer moeten betalen,” verklaarde Su.
Bovendien merkte de CEO op dat een deel van deze meerkosten wordt gecompenseerd door fiscale prikkels van de federale overheid en staatsprogramma’s, wat de inzet “een verstandige investering” maakt binnen de totale eigendomskosten van de systemen die AMD ontwikkelt.
Hoeveel duurder is chipproductie in de VS?
De door Su verstrekte gegevens — tussen de 5% en 20% — sluiten aan bij onafhankelijke schattingen. Een recent onderzoek van het Boston Consulting Group schatte dat de kosten voor het produceren van wafels in de VS tussen de 10% en 15% hoger zouden kunnen zijn dan in Azië, afhankelijk van het type chip, de technologische node en de volumes.
| Kostenelement | Taiwan | Arizona (geschat) | Verschil |
|---|---|---|---|
| Arbeid | Laag | Hoog | +200% |
| Energie en water | Laag | Gemiddeld | +25-50% |
| Milieu-regelgeving | Flexibel | Streng | +15-20% |
| Overheidsubsidies | Beperkt | Hoog | -10-15% |
| Totale kosten per wafer (N4) | 100 | ~110-120 | +10-20% |
Ondanks deze hogere kosten groeit de vraag naar capaciteit in de VS snel, wat aantoont dat de grote spelers in de sector bereid zijn deze kosten te accepteren in ruil voor voordelen zoals technologische soevereiniteit, minder geopolitieke blootstelling en meer voorspelbaarheid.
AMD, Apple en Nvidia: vooraan in de rij
TSMC heeft bevestigd dat Apple de eerste klant was die capaciteit in Arizona reserveerde, en nu voegen AMD en Nvidia zich toe als de volgende grote begunstigden. AMD verwacht tegen het einde van 2025 haar eerste chips te ontvangen, waarschijnlijk bedoeld voor strategische productlijnen zoals EPYC, Ryzen of Instinct accelerators voor AI.
Nvidia is al begonnen met het gebruik van een deel van de Amerikaanse productie voor zijn Blackwell-familie, wat de positie van de VS als alternatieve productielocatie versterkt ten opzichte van Azië.
Meer dan een economische kwestie
De strategie van de re-industrialisatie in de VS is gericht op het corrigeren van decennia van outsourcing. In 1990 produceerde de VS 37% van de wereldwijde halfgeleiders. In 2020 had dat cijfer gedaald tot 12%. Met de CHIPS-wet en investeringen van giganten zoals Intel, TSMC, Samsung en Micron op Amerikaanse bodem hoopt het land een deel van het verloren controle terug te winnen.
Voor Lisa Su is deze strategie niet alleen geopoliek: het is een kwestie van economische en operationele veiligheid. In een wereld waar AI, edge computing en autonome systemen afhankelijk zijn van een robuuste toeleveringsketen is de capaciteit om kritieke chips dicht bij het consumptiepunt te produceren van onschatbare waarde.
“Als iedereen concurreert om dezelfde technologische middelen, is het logisch om ze lokaal te verzekeren. Het gaat niet alleen om efficiëntie; het gaat om controle en veerkracht,” sloot ze af.
Conclusie
Hoewel het duurder is om in de VS te produceren, weerspiegelt de keuze van AMD een paradigmaverschuiving in de halfgeleiderindustrie. In een volatielere wereld is de laagste prijs niet langer het enige relevante aspect. Wat men wint aan soevereiniteit, stabiliteit en controle kan waardevoller zijn dan wat men verliest op de balans.
In dat kader kan het betalen van 10% meer voor een chip de beste strategische beslissing zijn die een technologiebedrijf in 2025 kan nemen.
vía: tomshardware