De Massale Uitbreiding van de Halfgeleidersector in China: Een Geopolitieke en Technologische Uitdaging
China is bezig met een razendsnelle opmars in de wereld van technologie. Een recent rapport van Yole Group voorspelt dat het land tegen 2030 30% van de wereldwijde halfgeleiderfabricagecapaciteit zal hebben, een significante stijging ten opzichte van de 21% in 2024. Indien deze voorspelling uitkomt, zal China voor het eerst Taiwan, dat op dit moment een marktpositie van 23% heeft, voorbijstreven.
Strategische Investeringen
De groei van de Chinese industrie is geen toeval. Het is het resultaat van een krachtige staatsstrategie die honderden miljarden euro’s aan publieke en private investeringen heeft gemobiliseerd. In 2024 verwerkte China al 8,85 miljoen wafers per maand, met de verwachting dat dit aantal in 2025 zal stijgen tot 10,1 miljoen. Cruciaal voor deze groei is de bouw van 18 nieuwe fabrieken, waaronder de Huahong Semiconductor-fabriek in Wuxi, die begin 2025 met massaproductie zal beginnen.
Voordeel in Volwassen Noden, Maar Beperkingen in Voorhoede
Toch heeft China belangrijke beperkingen. De restricties opgelegd door de Verenigde Staten beletten toegang tot kritieke technologieën zoals EUV-lithografiemachines van ASML en geavanceerde EDA-software. Dit weerhoudt het land ervan om concurrerend te zijn op de meest geavanceerde noden, zoals de 3 nm-technologie.
Als reactie heeft Peking zijn inspanningen opgevoerd om eigen technologieën te ontwikkelen, wat in de toekomst kan helpen om de kloof met Zuid-Korea en Taiwan te dichten. Voorlopig heeft China zich echter gevestigd als wereldleider in de productie van een oudere generatie chips, die sterk gevraagd zijn in de automotive sector en de huishoudelijke apparaten.
De VS: Vraag zonder Productie
In schril contrast met China is de situatie in de Verenigde Staten. Ondanks dat het 57% van de wereldwijde chipvraag vertegenwoordigt, ligt de productiecapaciteit slechts op 10%. Hierdoor zijn bedrijven zoals Apple, Nvidia en Qualcomm genoodzaakt om het merendeel van hun halfgeleiders uit Azië te importeren, voornamelijk uit Taiwan, Zuid-Korea en Japan. Initiatieven zoals de CHIPS Act proberen deze afhankelijkheid te verminderen, maar een tastbaar effect laat nog op zich wachten.
Europa en Japan daarentegen vertonen een meer gebalanceerde situatie, met binnenlandse productie die een aanzienlijk deel van de interne vraag dekt.
Geopolitieke Risico’s: De Rol van Taiwan en de Dreiging van Conflict
De opkomst van China brengt ongekende geostrategische risico’s met zich mee. Veel analisten vrezen dat als China zelfvoorzienend wordt in cruciale knooppunten of voldoende capabele technologie ontwikkelt, het zou kunnen overgaan tot agressie tegen Taiwan, de zetel van TSMC, de grootste producent van geavanceerde chips ter wereld.
In dit licht heeft de term "een derde van de markt veroveren" niet alleen industriële implicaties. Sommige analisten waarschuwen dat Peking zou kunnen proberen de infrastructuur van TSMC te controleren of te verstoren, om de toegang van de rest van de wereld tot de meest geavanceerde chips te beperken. Dit verklaart de diversificatieplannen van TSMC naar de VS en Japan, hoewel deze met beperkingen in schaal en efficiëntie worden geconfronteerd.
Naar een Nieuwe Era van Technologische Blokken
De Chinese strategie lijkt gericht op het beheersen van de gehele waardeketen van chips, van ontwerp tot de productie van machines, om sancties te omzeilen en volledig afhankelijk te worden van eigen capaciteiten. Als dit succesvol is, kan China niet alleen onafhankelijkheid verwerven, maar ook concurreren op prijs met de huidige marktleiders, wat hun positie zou ondergraven.
Ondertussen proberen landen als India en Vietnam zich te vestigen als goedkope alternatieven, terwijl de VS en Europa hun subsidies verhogen om industriële investeringen aan te trekken en een nieuwe afhankelijkheid te voorkomen.
Conclusie
China transformeert zijn positie op de wereldwijde technologische kaart in een razendsnel tempo. Hoewel de heerschappij op de meest geavanceerde knooppunten nog in strijd is, is het leiderschap in volume en productiecapaciteit onmiskenbaar. De vraag is nu niet of China de chipmarkt zal domineren, maar wanneer dit zal gebeuren en welke gevolgen dit zal hebben voor de mondiale technologische, economische en geopolitieke evenwicht.