Titel: De Beslissing die de Toekomst van Technologie Vormde: De Mijlpaal van Apple en TSMC
In de wereld van technologie zijn er beslissingen die op het moment zelf klein lijken, maar in de loop der tijd hele industrieën kunnen transformeren. Een van die cruciale momenten vond plaats in 2011, toen Apple, midden in de expansie van zijn productecosysteem, moest kiezen tussen Intel en TSMC voor de productie van chips die de toekomstige iPhones, iPads en Macs van stroom zouden voorzien.
Wat velen niet weten, is dat de keuze bijna in het voordeel van Intel leek uit te vallen, wat de koers van Apple en zijn leiderschap in de halfgeleiderindustrie volledig had kunnen veranderen. Echter, Morris Chang, de oprichter van TSMC, ondernam een onverwachte stap: hij reisde persoonlijk naar Cupertino om Tim Cook te overtuigen dat een samenwerking met Intel een fout zou zijn.
Deze vergadering op het Apple-hoofdkantoor heeft de industrie veranderd. De alliantie met TSMC stelde Apple in staat om chips te ontwikkelen die steeds krachtiger en efficiënter waren, wat culminerde in de revolutie van Apple Silicon, waarmee Intel uit het ecosysteem van Apple werd gezet.
Een Apple zonder Samsung: De zoektocht naar een nieuwe fabrikant
Begin jaren 2010 was Apple al begonnen met het ontwerpen van zijn eigen chips. De A4, die debuteerde in de iPhone 4, was de eerste grote stap van het bedrijf: het wilde zijn eigen technologie ontwikkelen zonder afhankelijk te zijn van derden. Tot dat moment werd de productie van Apple’s chips echter verzorgd door Samsung, zijn voornaamste concurrent in de smartphonemarkt. Gezien de toenemende spanning tussen de twee bedrijven besloot Tim Cook op zoek te gaan naar een nieuwe partner zonder belangenconflicten.
Hier komen Intel en TSMC in beeld. Intel, met tientallen jaren ervaring in chipfabricage, was al leverancier van processors voor Macs en leek een solide keuze. TSMC, daarentegen, was een Taiwanese foundry die gespecialiseerd was in het produceren van chips voor derden, bood echter neutraliteit en flexibiliteit, omdat het niet rechtstreeks concurreerde met Apple.
Aanvankelijk was Intel de voorkeursoptie. Tim Cook pauzeerde zelfs de onderhandelingen met TSMC gedurende twee maanden om het aanbod van Intel te evalueren. Maar Morris Chang was niet van plan om het akkoord op te geven zonder te vechten.
Morris Chang’s 10.000 Kilometer lange Reis om Apple te Overtuigen
Op 80-jarige leeftijd wist Morris Chang dat deze overeenkomst de toekomst van TSMC zou bepalen. Daarom nam hij een ongebruikelijke beslissing voor een CEO van zijn leeftijd: hij reisde persoonlijk naar Cupertino om Tim Cook te ontmoeten.
Changs argumenten waren duidelijk en overtuigend:
- Intel produceerde zijn eigen chips en concurreerde op de markt, wat betekende dat Apple altijd een klant zonder prioriteit zou zijn.
- TSMC daarentegen was uitsluitend gericht op productie voor derden, wat betekende dat Apple volledige controle had over zijn productie zonder zich zorgen te maken over belangenconflicten.
- Intel had geen ervaring als foundry, omdat het altijd zijn eigen chips had ontworpen en geproduceerd. TSMC had jarenlange ervaring in het perfectioneren van productiemodellen voor klanten zoals Apple.
Tim Cook begreep het cruciale verschil: Intel wilde dat Apple zich aanpaste aan zijn voorwaarden, terwijl TSMC bereid was zich aan te passen aan de behoeften van Apple.
De Opmars van Apple en de Neergang van Intel
Sinds dat moment vormden Apple en TSMC een van de meest succesvolle allianties in de technologische geschiedenis. In 2014 vroeg Apple TSMC om een drastische verandering in hun productie: in plaats van het standaard proces van 16 nanometer, wilde Apple een speciaal 20-nanometerknoop voor de A8-chip. Ondanks de technische en economische uitdagingen stemde TSMC in, wat hun toewijding aan Apple toonde.
Deze beslissing verstevigde de relatie en in 2016 stopte Apple volledig met het afhankelijk zijn van Samsung en vertrouwde het uitsluitend op TSMC voor zijn chipproductie. Tegelijkertijd viel Intel buiten het Apple-ecosysteem. In 2020 kondigde Apple aan dat het zou afstappen van Intel-chips voor zijn Macs ten gunste van Apple Silicon, een lijn van intern ontworpen processors die door TSMC werden geproduceerd.
Dit leidde tot een technologische revolutie met:
- Verhoogde prestaties en energie-efficiëntie in Macs met M1, M2 en M3-chips.
- Verbeterde integratie tussen hardware en software, iets wat Intel nooit kon bieden.
- Leiderschap in de halfgeleiderindustrie, waarbij Apple de prioritaire productie van de meest geavanceerde chips van TSMC veiligstelde.
Vandaag de dag vertegenwoordigt Apple tussen de 23% en 26% van de jaarlijkse inkomsten van TSMC, waarmee het zich als de belangrijkste klant heeft gevestigd.
Wat als Apple voor Intel had gekozen?
Als Apple in 2011 voor Intel had gekozen, zou het technologische landschap er heel anders uitzien:
- Minder onafhankelijkheid: Apple zou afhankelijk zijn gebleven van Intel en niet in staat zijn om de chips voor zijn ecosysteem te optimaliseren.
- Minder efficiënte Macs: Macs zouden blijven draaien op x86-chips in plaats van de ARM-architectuur van Apple Silicon.
- Langzamere innovatie: Apple zou geen volledige controle hebben gehad over de ontwikkeling van zijn hardware, wat mogelijk zijn groei zou hebben vertraagd.
Het succes van Apple in de afgelopen jaren is niet alleen te danken aan het ontwerp van chips, maar ook aan de mogelijkheid om de hele productiecyclus te beheersen, iets wat met Intel niet mogelijk zou zijn geweest.
Conclusie: De Beslissing die de Toekomst van Technologie Bepaalde
De reis van Morris Chang naar Cupertino in 2011 was niet alleen een zakelijke ontmoeting, maar een moment dat de toekomst van Apple en de halfgeleiderindustrie heeft gedefinieerd. Vandaag de dag blijft Apple de markt aanvoeren met zijn op maat gemaakte chips, terwijl Intel achterblijft in de strijd om efficiëntie en prestaties. Dit verhaal herinnert ons eraan hoe een strategische beslissing op het juiste moment een hele industrie kan herdefiniëren.
Bronnen
VÃa: Nieuws Apple