Het oude gezegde “de deuren van het veld sluiten” vindt bijna letterlijk toepassing in de context van het internet: proberen iets zo uitgestrekt en oncontroleerbaars als het wereldwijde web te beheersen of blokkeren is een even absurde als ineffectieve taak. Dit principe is evident geworden met de recente IP-blokkades die door LaLiga in Spanje zijn geïmplementeerd, die niet alleen platforms voor piraterij hebben beïnvloed, maar ook legitieme gebruikers van diensten zoals Movistar, O2 en Digi, en zelfs bedrijven die afhankelijk zijn van leveranciers zoals Cloudflare.
LaLiga en haar oorlog tegen piraterij
In de afgelopen dagen heeft LaLiga een reeks massale IP-blokkades ingezet die zogenaamd zijn gericht op het bestrijden van de piraterij van hun inhoud. Deze maatregelen hebben niet alleen illegale platforms zoals DuckVision geraakt, maar ook duizenden gebruikers en bedrijven die niets met voetbal of piraterij van doen hebben, collateral damage veroorzaakt. Cloudflare, een essentiële dienst voor de veiligheid en prestaties van veel websites, was een van de indirecte slachtoffers van deze operatie. Het resultaat is een chaos waarin legitieme gebruikers hun werk en dagelijkse activiteiten onderbroken zagen door een maatregel die als overdreven en onnauwkeurig wordt ervaren.
De selectiviteit van de blokkades
Het meest opvallende van deze blokkades is hun schijnbare selectiviteit. Zoals al is opgemerkt, vallen de onderbrekingen verdacht samen met belangrijke sportevenementen, zoals de Madrid-derby. Dit suggereert dat de maatregelen niet bedoeld zijn om piraterij op een duurzame manier aan te pakken, maar om reactief en punctueel te handelen, wat niet alleen ineffectief is op de lange termijn, maar ook oneerlijk voor degenen die gevangen zitten in de crossfire.
De onmogelijkheid om het internet te controleren
LaLiga, net als andere actoren die proberen de informatiestroom op het internet te controleren, lijkt een fundamentele realiteit te negeren: het netwerk is een open veld, zonder hekken. Hoeveel blokkades er ook worden opgelegd, er zullen altijd manieren zijn om ze te omzeilen. VPN’s, proxy’s, gedecentraliseerde netwerken en andere tools stellen gebruikers in staat om relatief gemakkelijk toegang te krijgen tot geblokkeerde inhoud. Bovendien hebben deze maatregelen vaak een rebound-effect: in plaats van piraterij uit te roeien, duwen ze het naar donkerdere en minder traceerbare ruimtes, waar het nog moeilijker te bestrijden is.
De collateral damage van draconische maatregelen
De massale blokkade van IP’s is niet alleen ineffectief, maar ook contraproductief. Duizenden gebruikers en bedrijven die niets met voetbal te maken hebben, hebben hun activiteiten onderbroken gezien door deze maatregelen. Van remote workers tot kleine bedrijven die afhankelijk zijn van diensten zoals Cloudflare, de impact is aanzienlijk geweest. Dit roept een ongemakkelijke vraag op: is het de moeite waard de ervaring van zoveel mensen op te offeren in een vergeefse poging om piraterij te beheersen?
Een slimmere oplossing
In plaats van terug te vallen op massale blokkades en draconische maatregelen, zouden LaLiga en andere organisaties zich moeten richten op het aantrekkelijker en toegankelijker maken van hun aanbod. De geschiedenis heeft bewezen dat wanneer inhoud gemakkelijk te verkrijgen, van goede kwaliteit en tegen een redelijke prijs is, gebruikers de voorkeur geven aan legale opties boven piraterij. Platforms zoals Netflix, Spotify of Steam zijn duidelijke voorbeelden van hoe een aantrekkelijk aanbod de vraag naar illegale inhoud kan verminderen.
Conclusie: de verloren oorlog
Proberen het veld te sluiten is niet alleen een vergeefse inspanning, maar ook een verspilling van middelen. LaLiga en andere entiteiten moeten accepteren dat, hoe hard ze ook proberen, ze het internet nooit volledig kunnen beheersen. In plaats van een schim te achtervolgen, zouden ze moeten werken aan het verbeteren van hun aanbod en het verminderen van de redenen die leidden tot piraterij in de eerste plaats. Het netwerk is, en zal altijd, een open ruimte blijven. De vraag is niet hoe we het kunnen sluiten, maar hoe we er op een slimme en constructieve manier in kunnen samenleven.
Ondertussen lijden de gebruikers die door deze blokkades worden getroffen de gevolgen van een oorlog die al verloren is. En, zoals het gezegde luidt, proberen het veld te sluiten is niet alleen absurd, maar ook onnodig verstorend.