Gegevensclassificatie: Bescherming van Informatie vanaf de Oorsprong

Bedrijven, instellingen en professionals voor nieuwe digitale uitdagingen: Het belang van informatieclassificatie in cybersecurity

In een steeds complexer en risicovoller digitaal landschap, is de classificatie van informatie uitgegroeid tot een van de eerste verdedigingslinies voor het beschermen van de meest waardevolle activa van een organisatie: de gegevens.

Verre van een loutere formaliteit, biedt classificatie een georganiseerd kader dat het mogelijk maakt om kritieke informatie te identificeren, proportionele beschermingsmaatregelen toe te passen en de naleving van nationale en internationale regelgeving te waarborgen. Dit leidt tot de cruciale vraag: Wat voor informatie heb ik, wat is de waarde ervan en welke risico’s zijn er verbonden aan de blootstelling?

Wat houdt informatieclassificatie in?

Informatieclassificatie is het proces van het toewijzen van gevoeligheidsniveaus aan de gegevens van een organisatie, gebaseerd op de potentiële impact van verlies, ongeoorloofde toegang, wijziging of openbaarmaking. Dit proces omvat niet alleen documenten, maar ook e-mails, databases, opslagsystemen, back-ups, interne communicatie, klantregistraties, en operationele gegevens.

De praktijk van informatieclassificatie is verankerd in normen zoals:

  • ISO/IEC 27001: Informatiebeveiligingsmanagementsysteem.
  • Nationale Veiligheidsregeling (ENS) in Spanje.
  • NIST SP 800-60 en andere internationale standaarden voor overheids- en bedrijfsomgevingen.

Typische classificatieniveaus

Hoewel classificatieniveaus kunnen variëren afhankelijk van de sector of het land, omvatten de meeste schema’s:

  • Openbare informatie: Vereist geen speciale bescherming en kan vrij worden verspreid.
  • Interne informatie: Alleen toegankelijk voor werknemers of medewerkers. Blootstelling kan processen of reputatie schaden.
  • Vertrouwelijke informatie: Vereist strikte toegangscontroles, inclusief klanten-, contract- en strategiedata.
  • Geheime / Kritische informatie: Blootstelling kan ernstige economische of juridische schade veroorzaken en is vaak versleuteld met beperkte toegang.

Elk niveau definieert specifieke beschermingscontroles, zoals versleuteling, rolgebaseerde toegang, multi-factor authenticatie, auditlogging, en veilige vernietiging.

Meer dan alleen naleving: een strategische noodzaak

De voordelen van informatieclassificatie gaan verder dan louter regelgeving:

  1. Voorkomen van datalekken: De meeste accidentele datalekken zijn het gevolg van een slecht beheer van niet-geïdentificeerde gevoelige gegevens.
  2. Wetgeving naleven: Wetgeving zoals de AVG, LOPDGDD, HIPAA, PCI-DSS, ISO 27001 of ENS stelt verplichte beschermingsvereisten die alleen kunnen worden nageleefd door correcte classificatie.
  3. Hulpbronnen optimaliseren: Het toepassen van algemene beveiligingsmaatregelen op alle gegevens tegelijk is inefficiënt. Classificatie stelt organisaties in staat om hun inspanningen te richten waar ze het meest nodig zijn.
  4. Faciliteren van audits en bedrijfscontinuïteit: Een duidelijke classificatie helpt bij externe audits en bij het reageren op incidenten.
  5. Medewerkers versterken: Classificatie bevordert een veiligheidsbewuste cultuur. Elke gebruiker begrijpt de waarde van de informatie die hij beheert.

Hoe wordt informatie geclassificeerd?

Het proces kan handmatig, geautomatiseerd of hybride zijn. Geavanceerdere organisaties passen technologische oplossingen toe zoals:

  • Data Loss Prevention (DLP): Voorkomt ongeoorloofde gegevenslekken.
  • ETL en catalogiseringstools: Indexeren en labelen informatie in databases en cloud-systemen.
  • Automatische classificatiesystemen op basis van AI die taalpatronen en metadata analyseren.

Belangrijke aanbieders zijn onder andere Microsoft Purview, Google Cloud DLP, Varonis en open source-oplossingen zoals Apache Atlas.

Levenscyclus van informatie en herclassificatie

Classificatie moet actueel blijven. Informatie verandert voortdurend; een vertrouwelijk document kan een openbaar document worden na publicatie, of een waardeloos e-mailbericht kan per ongeluk persoonlijke gegevens bevatten. Daarom moet elk model deze fasen omvatten:

  1. Creëren / Vangen
  2. Initiële classificatie
  3. Opslag en bescherming
  4. Beveiligde toegang en distributie
  5. Herclassificatie of niveau-updating
  6. Veilige retentie en vernietiging

Een goed systeem integreert deze fasen in de workflows van de organisatie, automatiseert taken en documenteert elke stap.

Reële toepassingsgevallen

  • Overheid: Moet volgens de ENS alle elektronische informatie classificeren, waaronder dossiers en databases.
  • Financiële instellingen: Toepassing van strikte classificatie om te voldoen aan regelgeving zoals PSD2.
  • Technologiebedrijven: Beschermen intellectuele eigendommen en klantgegevens via automatische labels en encryptie.
  • Gezondheidszorg: Medische dossiers worden als "zeer gevoelig" geclassificeerd in overeenstemming met de AVG.

Classificatie als katalysator voor Zero Trust

In omgevingen die het Zero Trust-model aannemen, waarbij "niets en niemand standaard betrouwbaar is", vormt classificatie de basis voor het toepassen van dynamische controles op basis van het type informatie.

Conclusie: classificeren om te beschermen

In het tijdperk van kunstmatige intelligentie en hyperconnectiviteit kunnen organisaties niet langer improviseren met beveiliging. De classificatie van informatie is niet alleen een kostenpost, maar een strategische investering die het verschil kan maken tussen een catastrofale datalek en een beheersbaar incident.

Zoals expert David Carrero, medeoprichter van Stackscale, zegt: "Goede gegevensclassificatie is de basis van realistische beveiliging: je kunt niet alles op hetzelfde niveau beschermen, maar je kunt alles wat belangrijk is adequaat beschermen."

Scroll naar boven